به نقل از «آفتاب»

ادعای عجیب پناهیان: آقای منتظری می‌خواست امام خمینی را به قتل برساند

تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۹۷۹۹۰

آفتاب‌‌نیوز :

علیرضا پناهیان در مراسم سالگرد سی و هشتمین سال تاسیس دانشگاه امام صادق (ع) ضمن تبریک به مناسبت ایام ولادت با سعادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) گفت: ادبیات نو و تولید ادبیات نو نیاز هر زمانی است. عواملی موجب می‌شود که الفاظ جدیدی به میدان بیایند یا الفاظ تغییر معنی پیدا کنند. گاهی برای اینکه تفاهم بهتر صورت بگیرد نیاز به ادبیات نو داریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در جامعه خودمان با برخی مفاهیم مرتبط هستیم که وارداتی هستند و کسانی این اصطلاحات را جعل کردند. در حالیکه ما با این اصطلاحات زندگی می‌کنیم. هنگامی که از ادبیات درست استفاده نکنیم نمی‌توانیم درست فکر کنیم و درست گفت‌وگو کنیم.

وی افزود: برخی معانی هستند که به شدت غریب مانده‌اند، مثال می‌زنم کلمه تربیت که اکنون از آن استفاده می‌شود در قدیم به معنی کنونی از آن استفاده نمی‌کردند. یعنی نمی‌گفتند انبیاء مربیان جامعه هستند چرا که تربیت در واقع برای طفل شیرخوار استفاده می‌شود. واژه پرورش نیز اینگونه است. برای مثال می‌گویند پرورش اندام، تربیت و پرورش را برای موجودی ذی شعور استفاده می‌کنند اما این در حالیست که برخی اکنون این موارد را برای انسان نیز استفاده می‌کنند.

پناهیان تصریح کرد: یا برای مثال واژه ادب جایگاه والایی دارد ولی اکنون از آن برای نام مکانی که بزهکاران را نگهداری می‌کنند استفاده می‌شود. در واقع موضوع فقط بر سر کلمه نیست بلکه اینها بار معنایی دارند. یکی از مفاهیمی که خیلی غریب است کسی برایش تلاشی نمی‌کند و کم کم ارزش خود را از دست می‌دهد مفهوم حکمت است. در حالیکه این مفهوم در قرآن جایگاه روشنی دارد. در واقع اگر کسی حکمت نداشته باشد، اگر قرآن را هم به او یاد بدهیم دستورات دینی را جابجا استفاده می‌کند و اولویت را متوجه نمی‌شود. خوارج نیز همین گونه بودند که آیات قرآن را غیر حکیمانه استفاده می‌کردند. حکمت قدرت تشخیص مصداق دارد و اولویت‌ها را در مقام عمل روشن می‌کند. بدون حکمت به سراغ مسائل دینی برویم چیزی جز مسائل جزئی عایدمان نخواهد شد.

وی متذکر شد حتما جذب دانشگاه امام صادق (ع) گزینشی است اما نمی‌دانم موازین این گزینش چگونه است. پیشنهاد می‌دهم کسی که بوی حکمت از او به مشام نمی‌رسد و مشخص است که حکیم نخواهد شد را راه ندهید. چون هر چه دانش به او بدهید مانند آقای منتظری می‌شود که می‌خواهد امام را به قتل برساند. این در حالیست که او با سوادترین فقیه حوزه بود. کسی که بدون حکمت با سواد شود خطرناک است. در روز روشن می‌گویند ولایت فقیه در فقه نیست. به همین دلیل باید توجه کنیم حکمت مشکل را حل می‌کند. نباید تعهد و تخصص را از هم جدا کنیم. وقتی تخصص می‌خواهیم باید توجه کنیم که به غیر از حکیم به تخصص نمی‌رسد.

پناهیان در بخش دیگری از اظهارات خود عنوان کرد: در روسیه در دانشگاه عالی تربیت کشیش‌ها برنامه‌ای اجرا می‌کردند. کشیش‌های محصل حضور داشتند و یک نفر پاهای آنها را شستشو می‌داد. مگر چگونه می‌شود این کار را در حوزه راه بیندازیم، پا شستن کار خوبی است. تا پای رفیق خودت را نشویی کار انجام نمی‌شود این را شاهد بودم که این موضوع اثر وضعی خاصی دارد.

وی ادامه داد: حکمت بدون تهذیب نفس نمی‌شود، چرا که تهذیب نفس جزو مراحل حکمت است. برای مثال از دانشجویی پرسیدند که چرا توالت می‌شویی؟ قصد داشت تا با تهذیب نفس به موفقیت‌هایی در فعالیت‌های پژوهشی خود دست پیدا کند.

وی با اشاره به کارنامه سیاسی و فقهی آیت الله مهدوی کنی، گفت: پدرم در آن زمان در جنوب شهر در بخشی مسئول کمیته بود و من ارتباطی اجمالی با این عالم عالیقدر داشتم. شاهد بودم که این عالم دینی در آن زمان که مسئول کمیته‌های انقلاب بودند در سال‌های حساس ترور چگونه امنیت کشور را تامین می‌کردند که پس از مدتی نیز وزیر کشور بودند و پس از آن دانشگاه امام صادق (ع) را تاسیس کردند.

وی اضافه کرد: دلیل بسیاری از مشکلات کشور نبود دانش است. دانش اداره کشور هنوز به خوبی تولید نشده است. ما مبانی و متون ارزشمندی داریم اما تولید دانش از این مبانی قوی که هنوز انجام نشده کاری است که باید صورت پذیرد. شیوه اداره کشور شیوه غربی است و مبانی نیز مبانی اسلامی است. اینها با هم سازگاری ندارند، دانش که باشد اختلافات بیخود سیاسی حل می‌شود. بسیاری از بازی‌های سیاسی کشور از سر جهل است. دانش که باشد دیگر این موارد وجود نخواهد داشت.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: علیرضا پناهیان آیت الله منتظری امام خمینی قتل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۹۷۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ /خاطرات عروس بزرگ امام از فوت دو فرزندش و علت آن

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»

۲۷۲۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899748